Isaac Stern

      Isaac Stern urodził się w 1920 roku na radzieckiej już wówczas Ukrainie. Kiedy miał 10 miesięcy rodzice przewieźli go do USA, gdzie osiedlili w San Francisco. W wieku 6 lat zaczął naukę gry na fortepianie. Dwa lata później był świadkiem gry na skrzypcach swojego kolegi. Wziął od niego instrument, zaczął grać i robił to już do końca życia.

Nigdy nie chodził do szkoły muzycznej. Studiował w Konserwatorium w San Francisco. W wieku 16 lat zwrócił na siebie uwagę wykonaniem koncertu skrzypcowego Brahmsa z orkiestrą symfoniczną San Francisco pod batutą Pierre'a Monteux, bowiem koncert ten był nadawany w programie ogólnokrajowyym radia.

Siedem lat później, 8 stycznia 1943 roku, impresario Sol Hurok umożliwił mu debiut w Carnegi Hall. Przy akompaniamencie pianisty Aleksandra Zakina wykonał wówczas utwory Mozarta, Bacha, Szymanowskiego, Brahmsa i Wieniawskiego.

W swoim szczytowym okresie Stern dawał do 200 koncertów rocznie. Występował w najdziwniejszych miejscach świata - w tym wielokrotnie w Chinach - bojkotował natomiast Niemcy. Dopiero w 1999 roku przyjechał do tego kraju na warsztaty mistrzowskie dla młodych muzyków niemieckich.

W 1999 roku wydał pamiętniki "My First 79 Years" (Moich pierwszych 79 lat).
Stern był niezrównanym interpretatorem utworów Bacha, Beethovena i Brahmsa, ale również kompozytorów dwudziestowiecznych. Był jednym z muzyków najczęściej nagrywających muzykę klasyczną i pozostawił po sobie ponad 100 nagrań.

W drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych Stern dał ponad 175 koncertów w Carnegie Hall, amerykańskiej świątyni muzyki, znanej ze swojej doskonałej akustyki.

Stern przyczynił się do ocalenia tej instytucji zbudowanej w 1891 roku przez przemysłowca Andrew Carnegi. W latach pięćdziesiątych Nowy Jork planował budowę Centrum Lincolna i zaproponowano zburzenie Carnegi, by na jej miejscu postawić 44-piętrowy wieżowiec. Stern wykorzystał swój prestiż oraz kontakty wśród artystów i mecenasów sztuki, by przeciwstawić się temu.